هیجان انگیزترین مکان تفریحی پل خواجو اصفهان

هیجان انگیزترین مکان تفریحی پل خواجو اصفهان

 

 پل خواجو اصفهان  : شاید شما بارها و بارها عکس های پل خواجو را دیده باشید و به تحسین زیبایی های این پل و ساختار هوشمندانه اش پرداخته باشید اما باید بدانید که اسرار پل خواجو هم از شگفتی های آن محسوب می شوند.

بیاتو کیش : پل خواجو اصفهان، یکی از قدیمی ترین پل های شهر و از زیباترین آنهاست. این پل تاریخی به پل بابا رکن الدین نیز شهرت داشته و در شرق سی و سه پل قرار گرفته است. پل خواجو از بناهای شاه عباس دوم صفوی است که در سال ۱۰۶۰ هجری قمری بنا شده و به دلیل معماری، تزئینات و کاشیکاری های منحصر به فردی که دارد از بقیه پل های زاینده رود مشهورتر است. طبق گفته تاریخدانان، هدف شاه عباس دوم از ساختن پل خواجو، اتصال دو محله خواجو و دروازه حسن آباد به تخت فولاد و راه شیراز بود. این پل زیبا و تاریخی به شماره ۱۱۱ در فهرست آثار ملی ایران در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ به ثبت رسیده است.

امروزه نیز به رسم دیرین مردم به هنگام غروب و شب به کنار این پل می آیند و لحظاتی خوش را برای خود می آفرینند. قدم زدن بر روی این پل یکی از فعالیت های مورد علاقه گردشگران این شهر به شمار می رود و تماشای جلوه های متفاوت آن برای شان لذت بخش است.

 

 

بساط خوشی و شادمانی در کنار خواجو همیشه برپاست؛ از نوازندگانی که هنرشان را به نمایش می گذارند تا بچه هایی که با خنده و شادی، فضایی متفاوت را به وجود می آورند.

گهگاه هم مسئولان برنامه هایی خاص را در این پل به اجرا در می آورند که از میان آنها می توان به نورپردازی سه بعدی در نوروز اشاره کرد.

پل خواجو دارای ۲۴ دهانه است که از مکعب های به دقت تراش خورده ساخته شده و در بخش میانی با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیده است. در میانه پل خواجو، ساختمان مخصوصی که به بیگلربیگی شهرت دارد بنا شده که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده و هم اکنون نیز وجود دارد و طاق های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است.

 

 

پل خواجو دارای دو ضلع شرقی و غربی است که در میان هر یک ساختمانی با عنوان شاه نشین یا بیگلر بیکی با چند اتاق مزین به نقاشی وجود دارد. این ساختمان به نام شاه نشین معروف بوده که هم نقش یک اقامتگاه موقتی برای خانواده شاه را داشته و هم جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی که در نتیجه سد کردن راه آب توسط پل شکل می گرفت، به اینجا می آمدند. گفته می شود که در آن دوران فواره هایی نیز در اطراف پل وجود داشته که امروزه اثری از آنها دیده نمی شود.

پل خواجو که در دوران صفوی یکی از زیباترین پل های جهان به شمار می رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده است. در میان هر یک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که (شاه نشین) نامیده می شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده می شدند. باقی مانده یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقی مانده است.

پل خواجو یادگاری از آبادانی های شاه عباس دوم، با عملکردهایی چون سد و تنظیم جریان آب، در عصر خود از شاهکارهای پل سازی جهان بوده است. پل بابا رکن الدین یا پل خواجو در طی اعصار مختلف نام های بسیاری به خود گرفته و از حیث تقارن، استحکام و سبک معماری، زیبایی های چشم نوازی را در خود جای داده است.

 

 

نام پل خواجو، تحریف کلمه «خواجه» است که به مناسبت لقب بزرگان و خواجه های عصر صفوی نام گذاری شده است.
شعرای اصفهان درباره پل خواجو اشعار زیبایی سروده و در این سروده‌ها زیبایی‌های آن را ستوده‌اند . از جمله این سروده‌ها قصیده بلند صائب تبریزی در وصف یکی از روزهای جشن و چراغانی در کنار این پل است . به نوشته تاریخ نگاران و پژوهشگرانی که درباره سلسله صفوی بررسی کرده‌اند، هدف شاه عباس دوم از ساختن پل خواجو پیوند دادن دو محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده‌است .

 

 

 

گردشگران و جهانگردانی که در دوره‌های گوناگون به اصفهان آمده‌اند ، زیبایی‌های پل خواجو را ستوده ، آن را در زمره  شاهکارهای جاودانه معماری ایرانی و اسلامی به شمار آورده‌اند .