از صخره طلایی معبد بوداییان میانمار چیزی شنیده اید؟؟

میانمار (برمه سابق) کشوری در آسیای شرقی است که تا ۱۹۴۸ مستعمره‌ی بریتانیا بود و الان به عنوان کشوری مستقل شناخته می‌شود. این کشور همچون سرزمینی آفتابی و جذاب می‌تواند پذیرای گردشگران بسیاری باشد که برای کشف ناشناخته‌های این کشور (مانند معبد صخره طلایی میانمار) به آن سفر می‌کنند. اگر تاکنون به این کشور سفر نکرده‌اید، حتما آن در برنامه‌ی خود قرار دهید و از شگفتی‌های آن لذت ببرید. یکی از جاذبه‌های عجیب و غریب این سرزمین معبد صخره‌ی طلایی یا کیا اکتیو است که به معنای معبدی در گوشه‌ی دنج دنیا شناخته می‌شود. این معبد افسانه‌ای در واقع صخره‌ای طلاکاری شده است که ۸ متر ارتفاع و ۱۵ متر قطر دارد و در سواحل جنوبی کشور میانمار بر روی کوهی عظیم قرار دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا درباره این معبد بیشتر بدانید.

این معبد اعجاب انگیز بر لبه صخره ای واقع شده و گویی در حال افتادن است و – معبدی کوچک اما باشکوه است که کاملا با ورقه های طلا پوشانده شده است و – بوداییان سالی سه بار به زیارت این معبد می روند تا رستگار شوند.

پاگودا کیا اکتیو که با نام صخره طلایی ( Golden Raock ) هم شناخته می شود، معبدی کوچک و بودایی در کشور میانمار است که بر روی صخره ای گرانیتی ساخته شده و با ورقه هایی از طلا زینت یافته است. صخره طلایی، سومین معبد بودایی مهم کشور میانمار محسوب می شود و در رده بندی، نامش پس از معابد شوئدگان و ماهامونی قرار می گیرد.

افسانه ها و روایات محبوب میان بودایی ها، یکصدا معتقدند که این معبد طلایی به تار مویی از موهای بودا وصل است و این نیروی جادویی و ماورا طبیعی بوداست که معبد را این گونه در لبه صخره نگاه داشته است. طبق شواهد تاریخی، معبد طلایی همیشه این گونه در لبه صخره و در مرز افتادن قرار داشته و گویی که جاذبه زمین را به مبارزه ای ابدی فراخوانده است.

دیدن وضعیت حیرت آور این معید طلایی و استواری اش در برابر جاذبه زمین، الهام بخش بسیاری برای بازدید از معبد کیا اکتیو و نگاهی به آموزه های بوداست. خود راهبان بودایی سالی سه مرتبه برای رسیدن به صخره طلایی از مسیر کوهستانی بالا می روند تا از ثروت و عافیت برخوردار می شوند.

این معبد کوچک طلایی تنها ۷٫۳ متر ارتفاع دارد و محیط آن حدود ۱۵ متر است. جالب آن که در زبان مان ( زبان مورد استفاده بومیان میانمار )، کلمه کیا اکتیو به معنای «معبدی در گوشه دنج دنیا» می باشد. معبد صخره طلایی بر روی کوهی به همین نام و در استان مان کشور میانمار قرار دارد.

افسانه ها زبان باز می کنند و درباره معبد زرین میانمار این گونه داستان سر می دهند:

بودا در یکی از روزهای دیدارش با زاهدی به نام تایک تا برخورد کرد و تار مویی از موهای خودش را به او بخشید. تایک تا برای آن که خیالش از ایمن بودن جای این هدیه با ارزش راحت باشد، تار مو را به یکی از موهای خود گره زده و آن را در میان طره موهای خود پنهان کرد. اما این پایان ماجرا نبود و تایک تا بخشنده تر از آن بود که هدیه بودا را برای خود نگاه دارد، پس به پیش پادشاه وقت رفت تا درخواستش را که ساخته شدن ضریحی برای این تار مو بود، با او در میان بگذارد. پادشاه که فرزند خانواده ای جادویی بود، دارای نیروهایی فراطبیعی بود که آن ها را از پدر کیمیاگر و مادر شاهدخت و اژدهایش به ارث برده بود. پادشاه و همراهانش پس از مواجهه شدن با درخواست تایک تا، به اجابت خواسته او بر آمدند. پس صخره ای را در اعماق دریا پیدا کرده و با کمک خدای بهشت بودایی ها، مکان فوق العاده ای را در کوه کیا اکتیو برای ساخت معبد و قرار گیری صخره یافتند. سپس صخره را بر روی لبه ای از کوه گذاردند و از آن جا که این صخره هم اکنون محمل تار موی بودا بود، نیروی معنوی و جادویی بودا، معبد را از افتادن حفظ می کرد.

گویند قایقی که آن را برای حمل صخره دریایی به کار گرفته بودند، خود به سنگی بدل شد. این سنگ امروزه در ۳۰۰ متری صخره طلایی قرار دارد و با نام پاگودا کیااختانبان ( Kyaukthanban Pagoda ) شناخته می شود و امروزه علاوه بر معبد صخره طلایی، به بازدید این سنگ نیز می روند.

افسانه ای دیگر می گوید:

پیش تر ها، صخره طلایی به گونه ای در هوا شناور بود که در بخش پایینی آن، به قدر راه رفتن یک مرغ فاصله بود. در طی گذر زمان صخره به پایین تر کشیده شد و به این ترتیب تنها برای عبور یک کبک فضا وجود داشت. بعدها این فاصله کم تر هم شد و شاید تنها برای گذر گنجشکی فاصله باقی مانده بود.

صخره طلایی هنوز هم در هوا قدری معلق است اما فاصله آن به قدری کم است که به چشم نمی آید.

برخی از اسناد تاریخی می گویند این معبد بودایی توسط پادشاهی به نام تیکتادهاما ( Teikthadhamma ) و در سال ۵۸۱ پیش از میلاد ساخته شده است. برخی دیگر نیز معتقدند یک راهب بومی در قرن یازدهم میلادی سه تار از موی بودا را به پیش پادشاه وقت برد و از او خواست ضریح و معبدی را برای این تارهای مو احداث کند و این چنین صخره طلایی ساخته شد.

این معبد زرین محیطی در حدود ۱۵ متر و بر روی صخره ای به ارتفاع ۷٫۶ متر قرار دارد. صخره طلایی بر روی صفحه ای مایل واقع شده و سطح تماس دو صخره با یک دیگر بسیار کوچک است. به نظر می رسد این دو سطح مستقل از یک دیگرند، چرا که تقریبا نصف صخره طلایی در هوا معلق است و تنها بخش انتهایی آن بر روی صخره زیرین خود تکیه کرده است. در کل می توان گفت صخره طلایی چون قطره ای عمودی است که گویی در حال سقوط به دره پایین خود است.

این معبد زرین در واقع جنسی از گرانیت دارد که با صفحاتی از طلا پوشانده شده و وزنی در حدود ۶۱۱٫۵ تن دارد. اگر با دقت صخره طلایی و صخره زیرینش نگاه کنید، خواهید دید که در دور تا دور پایه ی صخره، اشکال نیلوفری شکلی با ورقه های طلا به تصویر کشیده شده اند.

برای رسیدن به معبد، پلکانی ساخته شده که در طی آن چند سطح برای استراحت و تماشا و تعدادی معبد بودایی دیگر وجود دارد. با این حال، این صخره طلایی است که جاذبه اصلی برای زائران بودایی و گردشگران محسوب می شود.

به تازگی تراس جدیدی در سطحی پایین تر احداث کرده اند که در آن جا می توانید به تماشای پاگودای زرین کیا اکتیو بایستید. همچنین در سال ۲۰۰۱ روکش طلایی معبد تجدید و ساختار آن بازسازی شد.

در مجموع در اطراف معبد طلایی چهار بخش مختلف وجود دارد که با نام های: ۱- سرسرا روباز پیشکش ۲- سرسرا عبادت، ۳- سرسرا شیشه ای پیشکش و ۴- مسیر بوبو گیو ( Kyaiktheeyoe Bo Bo Gyi ) شناخته می شوند. در فاصله کمی از صخره طلایی نیز، حلقه ای از چندین ناقوس با ۴ تندیس از فرشتگان در میان دیده می شود.

در طلوع و غروب آفتاب، صخره طلایی را می بینید که رنگ هایی متفاوت به خودش می گیرد. درست در همین هنگام، زائران بودایی در اطراف و محوطه پاگودا گرد هم جمع می شوند و سرودهای مذهبی را با نشاطی دو چندان و با صدایی رسا، همخوانی می کنند. مراسم در همین جا تمام نمی شود و با روشن کردن شمع، مراقبه در سکوت شب و در انتها، اهدای پیشکش ها به بودا ادامه می باید. مردان از روی پلی گذر می کنند تا بتوانند برگ های زرین نیلوفر روی صخره را با حالی ستایشگرانه، بچسبانند. آن ها با این حرکت ارادت خود را به بودا ثابت می کنند. از طرفی، ورود برای بانوان ممنوع است و خانم ها حق لمس کردن صخره طلایی و در نتیجه عبور از روی پل را ندارند.

مردمان میانمار از مناطق مختلفی به بازدید معبد زرین می آیند و تعدادی گردشگر و مسافر هم در این میان به چشم می خورند. جالب آن که زیارت از این معبد بزرگ و کوچک نمی شناسد و حتی گاه افراد رنجور و عصا به دستی را در مسیر می بینید که از مریدان باوفای بودا هستند. البته کهنسالانی که توانایی بالا رفتن از پلکان طول و دراز و نسبتا دشوار معبد را ندارند، از زیارت بی نصیب نیستند. آنان بر روی تخت های روان می نشینند و باربرهای معبد این سالمندان را تا بالای پلکان حمل می کنند.

شب ماه کامل در ماه مارچ ( اواخر اسفند تا اوایل بهار ) روز ویژه ای برای بوداییان و زائران معبد طلایی است که نامش را روز تابانگ ( Tabaung ) گذارده اند. در این شب خارق العاده، اطراف معبد به احترام بودا غرق در نور و روشنایی خواهد شد و به ۹۰ هزار شمع روشن مزین می شود. مریدان بودایی نیز در شب تابانگ دستت خالی نمی آیند و غذا، میوه و عودهای خود را به بودای بزرگ تقدیم می کنند.

معبد صخره طلایی در بخش شمالی ساحل تناسریم کشور میانمار و ۱۱۰۰ متر بالاتر از سطح دریا روی تپه ای از کوه کیا اکتیو قرار گرفته است. این تپه ها را همچنین با نام تپه کلاسا یا کوهستان یوما شرقی می شناسند. در اطراف صخره زرین چند شهر و روستا وجود دارد که نزدیک ترین آن روستای کینپون، در ۱۶ کیلومتری از صخره طلایی و درست در کوهپایه کیااکتیو قرار دارد.

مسیر کوهنوردی و پیاده روی برای رسیدن به صخره طلایی از پایین کوه کیا اکتیو شروع می شود که در این مسیر، چندین صخره گرانیتی دیگر دیده می شود که موقعیت قرارگیری آن ها جالب و متفاوت است. در نزدیکی معبد زرین به دو تندیس شیر برخورد می کنید که از ورودی معبد محافظت می کنند. از این نقطه که یاتتانگ ( Yatetaung ) نام دارد، باید پاپوش ها و کفش های خود را به روش بودائیان در آورده و باقی راه را با پای برهنه طی کنید.

حالا که نزدیکی صخره رسیده اید ابتدا باید از کوه کیا اکتیو بالا بروید. دو مسیر پیش روی شماست که می توانید خود را به صخره طلایی برسانید:

۱- مسیر معمول: پیاده روی
مسیر صاف و سنگفرش شده کوهستانی این معبد بودایی در سال ۱۹۹۹ احداث شد که ابتدای آن در پایانه اتوبوس یاتتانگ قرار دارد و تا بالای کوه و نزدیک خود صخره طلایی ادامه می یابد. در ابتدای ورود به مسیر و در پایانه اتوبوس، در دو طرف فضای غبارگرفته و شلوغی از کیوسک ها را می بینید و در ادامه راهی ۱٫۲ کیلومتری پیش روی شما قرار می گیرد. طی کردن این مسیر در حدود ۱ ساعت زمان می برد.

۲- کوهنوردی، راهی جذاب برای رسیدن به معبد
اگر اهل هیجان و کوهنوردی باشید، مسیر دیگری مختص به شما وجود دارد. این راه از کمپ روستای کینپون آغاز می شود و مسیری ۱۱ کیلومتری را در برابر شما قرار می دهد. البته در این راه شما تنها افراد کوهنورد آن نخواهید بود، چرا که بسیاری از زائران و مریدان بودا برای رسیدن به صخره طلایی، این راه را بر می گزینند که به نوعی برای آن ها وجه معنوی و ریاضت دارد.

همان طور که قبلا اشاره شد، چندین معبد و ساختمان دیگر نیز در نزدیکی صخره طلایی وجود دارد که به تازگی در کوه ها و تپه های اطراف ساخته شده اند. برای رسیدن و بازدید از آن ها نیز باید از مسیرهای کوهنوردی استفاده کنید.

امروزه این پاگودای جذاب چیزی بیش از یک معبد بودایی است و بسیاری قصد سفر می کنند تا معبد زرین را از نزدیک ببینند. می توان شلوغ ترین فصل بازدید و زیارت از این معبد را ماه های آبان تا اوایل بهار ( نوامبر تا مارچ ) دانست. اگر در طی ماه های خرداد تا شهریور به این کوهستان بروید، با حجم غلیظی از مه و باران رو به رو خواهید شد که با این حال در کمال تعجب می بینید مانع از مریدان بودایی برای رفتن به صخره طلایی نمی شود. به گونه ای، می توان بهترین ساعات بازدید از این صخره طلایی و منحصر به فرد را به هنگام طلوع و خورشید آفتاب دانست. زمانی که آسمان غرق در رنگ های گرم وخونین می شود و انعکاس رنگ های سرخ و نارنجی و طلایی آفتاب را می توان در پاگودا زرین به تماشا نشست.

درست در بالای کوه کیا اکتیو و در نزدیکی صخره طلایی چندین هتل وجود دارد که می توانید برای اقامت روی آن ها حساب کنید. اما بسیاری از مسافران و گردشگران، اقامتگاه های روستای کینپون را ترجیح می دهند. همان طور که قبلا اشاره شد این روستا در نزدیکی کوه کیا اکتیو و در ۵ کیلومتری صخره طلایی قرار گرفته است. هم زمان می توانید از فضای سرزنده و شلوغ روستاها و رستوران های مختلفش لذت ببرید.

اگر انتخاب شما برای اقامت روستای کینپون است، توصیه می کنیم که طوری هماهنگ کرده تا بعدازظهر یا عصر به کینپون برسید و صعود از کوه و رسیدن به صخره طلایی را به روز بعد موکول کنید.

هتل ها و اقامتگاه های نزدیک صخره طلایی عبارت اند از:

هتل باگاتیدهی (Bawgatheiddhi Hotel) : نزدیکی روستای کینپون با حدود هزینه ۱۷ تا ۹۰ دلار (حدود ۵۵ تا ۳۰۰ هزار تومان)

هتل گلدن راک (Golden Rock Hotel) : در نزدیکی صخره طلایی و با حدود هزینه ۷۵ تا ۹۰ دلار (حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان)

هتل مونتین تاپ (Mountain Top Hotel) : در نزدیکی صخره طلایی و با حدود هزینه ۹۰ تا ۱۲۰ دلار (حدود ۳۰۰ تا ۳۹۰ هزار تومان)

برای رسیدن به صخره طلایی گزینه هایی چون اتوبوس و قطار را در پیش روی خود دارید.

۱- قطارها روزانه سه بار از شهر یانگون، پایتخت میانمار به سوی روستای کینپون حرکت می کند. البته باید بدانید این قطار، قطاری بسیار قدیمی است که سرعت بسیار کندی دارد و مسیری پر از فراز و نشیب را طی می کند. با این حال اگر از ملاقات با مردم محلی و دیدن مناظر اطراف لذت می برید، قطار می تواند گزینه مناسبی برای شما باشد. حدودا ۴ ساعت در راه خواهید بود، البته اگر قطار تأخیر بیش تری نداشته باشد. بلیت این قطارها را می توانید از ایستگاه قطار یا دفتر قطار در ساختمان ساکورا تهیه کنید.

هزینه بلیت ها بسیار پایین است و بلیت صندلی های درجه یک، در حدود ۶ هزار تومان (۲,۴۵۰ کیات میانمار) است. البته به یاد داشته باشید اینجا میانمار است و منظور از صندلی درجه یک، تنها صندلی با بالشتک و جایی برای استراحت پا است. صندلی های درجه دو نیز قیمتی در حدود ۳ هزار تومان (۱,۲۰۰ کیات میانمار) دارند.

۲- راه دیگر استفاده از اتوبوس است که از شهر یانگون می توانید به شهر کیا اکتیو و روستای کینپون برسید. شروع سرویس دهی از ساعت ۶:۳۰ صبح است و در فواصل یک ساعت تا ساعت ۱۴:۳۰ ادامه پیدا می کند. هزینه بلیت اتوبوس ۸۰۰۰ کیات میانمار و حدود ۲۰ هزار تومان ماست. با اتوبوس نزدیک ۵ ساعت در راه خواهید بود.

هزینه ورود به پاگودا کیا اکتیو: ۶۰۰۰ کیات میانمار (حدود ۱۵ هزار تومان)

آدرس: میانمار، ایالت مان، منطقه تاتون، پاگودا صخره طلایی